بررسی تاثیر اموزش مهارت خودافشایی بر رضایت مندی و سازگاری زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان بندر عباس

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت خودافشایی بر رضایت مندی وسازگاری زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان بندرعباس انجام گرفت. این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین داوطلب شرکت در کارگاه آموزشی خودافشایی بود. تعداد افراد نمونه 26 زوج بودند که با روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. زوجین گروه آزمایش به مدت 6 جلسه آموزش خودافشایی دریافت کردند و در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. در این پژوهش از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و سازگاری دونفری داس استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از روش تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که تاثیر آموزش مهارت خودافشایی بر سازگاری زناشویی وخرده مولفه های آن معناداراست و آموزش این مهارت می تواند سازگاری زناشویی را افزایش دهد همچنین نتایج نشان داد که آموزش مهارت خودافشایی بر رضایت زناشویی وبیشتر خرده مولفه های آن معنادار است و آموزش این مهارت رضایت مندی زناشویی را افزایش می دهد ولی آموزش این مهارت بر همه مولفه های رضایت یکسان نبود. به این صورت که آموزش مهارت خودافشایی بر چند مولفه رضایت مانند مسایل مالی، دوستان ومساوات طلبی معنادار نبود اما بر دیگر مولفه ها تأثیر گذاشته ورضایت مندی زناشویی را در این مولفه ها در پس آزمون گروه آزمایش افزایش داده است.